Día da Muller

Que as túas mans habían ser os teus ollos

é algo que sabe a terra bastante mellor ca min,

que foi con elas con quen criaches fillos e cortaches leña

pequena haiku que concentras a verdade sobre as estacións

sobre o día a día que protagonizas inmensa...

(non hai imaxe que te conteña). O tesouro da túa memoria salvarnos da fame
sempre

e non saber de ti será morrer un pouco,

ignorar que detiveches o invernos a golpe de lareira,

cen mil ferrados de sabas que labaches e de bocas ás que diches calma

E ladraches. E sorriches.

E non pasaches por esta foto, simplemente

viviches

Lucía Aldao