
Escrita en 1962, non se pode cualificar de novidade máis que polo feito de que vén de ser traducida ao galego. E porque o seu contido é o suficientemente universal como para traspasar as barreiras do tempo e seguir estando de actualidade.
No libro, con tintes autobiográficos, unha escritora vai recollendo distintas facetas da súa vida -as súas experiencias en África, a súa vida afectiva, o compromiso político, a actividade profesional- en cadernos de distintas cores -negro, amarelo, vermello, azul-.
O caderno dourado ven sendo aquel punto onde conflúen e se interrelacionan todas esas facetas, o zume que se desprende da mestura de todas elas.
Merece a pena tomar contacto coa obra desta escritora, icono do antirracismo, do feminismo, do anticolonialismo.
Abordar eses temas nas súas obras valiulle ser expulsada de África do Sur, e en especial de Rhodesia, país no que se criara, xa que a súa familia se trasladara alí dende o seu Irán natal cando ela contaba seis anos.
Estamos a falar dunha obra imprescindible, dun clásico xa da literatura universal, do que agora podemos gozar na nosa lingua.